Sinds ik met regelmaat over katten schrijf en het internet doorploeg op zoek naar verhalen en wetenswaardigheden, valt me op dat het karakter van ons meest gekozen huisdier niet te beschrijven is. Niets menselijks is de kat vreemd, roep ik regelmatig. Dat meen ik serieus.
Onderzoekers van de Edinburgh Universiteit in Schotland en de Bronx-dierentuin in New York deden onderzoek om de persoonlijkheden van huiskatten beter te begrijpen. Het gedrag van huiskatten werd vergeleken met 4 grotere, wilde katachtigen. De dieren werden beoordeeld op basis van 5 persoonlijkheidsdimensies: extraversie, mildheid, ordelijkheid, emotionele stabiliteit en intellectuele autonomie.
Conclusie: huiskatten zijn dominant, impulsief, neurotisch en onstabiel. Qua persoonlijkheid hebben ze vooral veel weg van de Afrikaanse leeuw. Ik betwijfel of we een leeuw kunnen leren op het toilet te gaan. En onstabiel is alleen van toepassing bij te veel veranderingen. Overigens is slechts een enkeling in staat om met leeuwen een band op te bouwen.
Van mijn overgrootmoeder, die ik nooit heb gekend, werd verteld dat ze een kat had die zelfstandig gebruik maakte van het toilet. Ze klom op de bril, deed netjes haar behoeften en trok daarna keurig aan het touw dat speciaal voor haar was vastgemaakt aan de wc-trekker. Lariekoek natuurlijk!
Maar vele jaren later zie ik op YouTube filmpjes van katten die in plaats van de kattenbak inderdaad het toilet gebruiken. Wie heeft ze dat geleerd?
Katten blijken veel meer te kunnen dan je in eerste instantie zou verwachten. Nora, de pianokat, is zo’n verbazend voorbeeld van een klein wonder. Niemand heeft haar het pianospel geleerd maar wat ze doet is het spel van haar baasje, een pianolerares, imiteren. Niet voor even maar al heel erg lang.
Oké, een kat die piano speelt, op het toilet gaat of circusartiest geworden is, dat is hilarisch. Maar het wordt pas serieus een wonder als we zien dat katten onze kinderen redden als we er even niet zijn. Jazeker, honden doen dat ook maar van een kat is die eigenschap toch opmerkelijk.
Het vorige verhaal ging over een kat die zorgt voor een andere, gehandicapte kat. Dat katten dikke maatjes met elkaar kunnen zijn, vooral als ze uit hetzelfde nest komen, is bekend. Maar hier zien we 2 katten die niet dezelfde ouders hebben.
Verdriet om het verlies van een vriendje kennen katten ook. Ergens zag ik een filmpje van een aangereden, overleden kat. Zijn vriendje of vriendinnetje was zichtbaar in diepe rouw en liet het dode dier niet in de steek.
Er wordt beweerd dat een hond hecht aan zijn baas en een kat aan zijn huis. Het maakt de kat geen donder uit wie zijn baas is want een kat is zelfstandig en heeft geen baas. Wij zijn slechts personeel. Leuk bedacht en in de meeste gevallen zal dit juist zijn. Maar er zijn ook uitzonderingen. Genoeg verhalen van katten die wel degelijk aan hun baas gehecht zijn en hem missen bij zijn overlijden.
Net als bij mensen heeft elke kat zijn specifieke karaktertrekjes en kun je hem niet met een ander vergelijken. Besef dat als je kat komt te overlijden of voorgoed weggelopen is en je een andere kat neemt om het verlies te compenseren. Jouw verloren kat was uniek maar dat is zijn plaatvervanger ook. En dat is dan een nieuw, spannend kattenavontuur.