Van oudsher leven honden en katten in een staat van oorlog waarbij de kat altijd in het voordeel is. De kat loopt immers los, is watervlug, kan hoog springen en door gaatjes kruipen om zo aan zijn belager te ontsnappen. Maar als je een hond en een kat vanaf het prilste begin samen opvoed kunnen het prima maatjes zijn.
In onze straat woonde een politieman. Hij werkte bij de hondenbrigade en trainde zijn speurhond op het pleintje bij het schooltje aan de overkant van de straat. Wij kinderen vonden dat reuze spannend. Maar er was nog iets bijzonders. Achter ons huis was een parkje. De hond werd elke dag in dat parkje uitgelaten. Steevast liep een poes met de hond mee. Ook de poes was eigendom van de politieman. Wij dachten dat hij de poes geleerd had om mee te wandelen maar dat bleek niet het geval. De poes was dat spontaan gaan doen. Uniek?
Onze poes Whisky was niet gesteld op honden. Daarom liep ze weg bij haar vorige baas. Whisky hield ook niet van andere katten. Haar domein was onze grote tuin. Indringers werden niet getolereerd. Maar toen Whisky op leeftijd begon te raken (17 jaar) wilde mijn moeder een hond kopen. Mijn moeder zat altijd thuis, met een hond had ze een reden om te wandelen. Ik was fel tegen. “Wacht maar tot Whisky overleden is”, was vast mijn commentaar.
Ik had pas mijn rijbewijs en een auto gekocht. Als groot fan van Radio Luxemburg mocht ik bij de studio’s op bezoek. Het was mijn eerste grote reis met de auto naar het buitenland. Een belevenis. Nog altijd heb ik een zwak voor dat mooie land met zijn vele heuvels en kastelen. Bezoek vooral het Müllerthal, in de volksmond klein Zwitserland. Eet verse forel in Echternach en ontdek het imposante slot Vianden, een van de grootste en oudste kastelen van Europa. Goed kamperen kun je er ook maar ik opteer voor een hotel of B&B.
Nog vol van wat ik in een week Luxemburg beleefd had, reed ik naar huis. Weldra zou ik mijn ouders enthousiast over mijn Luxemburgse vakantie vertellen. Ik stak de sleutel in het slot van de voordeur en schrik met rot als ik de deur openduw. Blaffend en grommend word ik niet al te vriendelijk welkom geheten door een zwarte dwergpoedel. Een reu. Iwan is de naam van het monster waarmee ik nooit vriendjes ben geworden. Ook nu nog kan ik een dwergpoedel niet uitstaan.
Ik ben kwaad, heel erg kwaad. “Waar is Whisky?” “Die zit al een paar dagen op je kamer met eten, water en haar bak en durft niet meer naar beneden te komen”, antwoordt mijn moeder. Ach dat arme beest…. Op slag is mijn vakantieplezier vergald. Hoe hebben mijn ouders dit mij en de poes kunnen aandoen? Ik haal Whisky op uit mijn kamer en breng haar naar buiten maar het eerste wat ze doet is terugrennen, de trap op en naar mijn kamer. De hond Iwan, een pub van 4 maanden, dacht dat Whisky zijn nieuwe speelkameraadje was. Helaas voor Iwan zag Whisky de hond als haar vijand.
De dagen na mijn thuiskomst ontpopt zich een verrassend schouwspel. Whisky wil natuurlijk haar normale leven weer oppakken en naar buiten achter de vogels aan. Maar ja, daar beneden zit een hond. Whisky daalt behoedzaam tree voor tree de trap af en kijkt onophoudelijk door de spijlen van de trapleuning of de kust veilig is. Zodra Iwan in beeld komt rent ze snel weer naar mijn kamer. Maar dit ritueel is niet vol te houden. Uiteindelijk heeft ze haar angst overwonnen en weet ze heel snel voorbij de hond te glippen.
If you can’t beat them, join them. Of katten op de hoogte zijn van deze raadgeving weet ik niet maar onze Whisky bracht hem wel in de praktijk. Het ging traag maar er kwam een moment waarop Iwan en Whisky samen sliepen in één mand. Maar daar bleef het niet bij. Je voelt hem aankomen? Jawel, als mijn ouders of ik de hond in het parkje achter ons gingen uitlaten liep Whisky volgzaam de hele route mee.
Maar Whisky werd ouder. Op een gegeven moment liep ze mee tot de ingang van het park, bleef dan zitten wachten tot we terugkwamen en ging dan weer mee naar huis.
Whisky en Iwan zijn 6 jaar de beste maatjes geweest tot Whisky ziek werd. Aan haar sterfbed zat Iwan tot ze overleed. 23 jaar is ze geworden. Iwan is 3 weken volkomen van de kaart geweest. At vrijwel niet meer en liep Whisky te zoeken. Langzaam kwam het besef bij de hond dat zijn maatje naar de kattenhemel gegaan was.
Mijn ouders verhuisden naar Friesland. Uiteraard ging Iwan mee. Het nieuwe huis van mijn ouders stond in een nieuwe woonwijk met veel zwerfkatten. Mijn moeder haalde de katten aan. Die bleven dus komen. Iwan vond die katten geweldig. En dus hadden mijn ouders op een gegeven moment 3 katten en Iwan. Reuze gezellig. Iwan werd 13 jaar oud.
Foto: stockfoto.