De katten die je ziet in commercials of films zijn niet zomaar van de straat geplukt of uit een asiel gehaald. Nee, dat zijn ‘acteurs’ opgeleid door professionele dierencoaches. Deze sterren worden uitermate goed verzorgd en reizen vaak in privéjets met hun verzorgers over de hele wereld van filmset naar filmset. Zo’n VIP-behandeling heeft een reden en is niet voor de show. Tijd kost geld in de filmwereld. Snel door de douane en dan aan ’t werk. De katten hebben een eigen paspoort waarmee ze door de hele wereld kunnen reizen.
We realiseren ons niet dat een draaidag veel geld kost. Je kunt katten van alles leren maar soms hebben ze geen zin om het kunstje te vertonen. Dwang helpt niet bij een kat. Dus als een kat op de set zijn of haar dag niet heeft, verliest de producent veel geld. Daarom is er een hele industrie ontstaan van katten- en hondentrainers die gehoorzame en fotogenieke “acteurs” leveren. Een enkeling wordt wereldberoemd zoals de witte Perzische kat van de boef Blofeld in de James Bond films. Die overigens in de loop der jaren door verschillende katten is gespeeld.
Vrijwel altijd brengt de verhuurder van de katten die in films acteren een dubbelganger mee voor het geval de “ster” iets overkomt of weigert op te treden. Maar er is een beroemde uitzondering: de kat van Vito Corleone. De kat die Marlon Brando vasthield in de openingsscène van de Godfather zat niet in het script maar was een verdwaalde kat op de set die Marlon volkomen onverwacht kopjes kwam geven. Marlon pakte de hevig spinnende kat op en regisseur Francis Ford Coppola zag onmiddellijk het beeld als de klauwen van de nietsontziende Don verborgen onder een warme façade. De kat spinde soms zo luid dat een deel van de dialoog van Brando verloren ging en later opnieuw werd ingesproken.
De kat op de set van The Godfather is het klassieke voorbeeld van een kat die zelf op zoek gaat naar zijn (nieuwe) baas. Ook in mijn andere verhalen over katten speelt het onverwacht eigen initiatief van de kat een belangrijke rol.
Doorgaans spelen katten in films een bijrol. In drie recente films is dat niet het geval en spelen zij de hoofdrol. Abatutu bijvoorbeeld, de hoofdrolspeler van de Wilde Stad (2017). De derde natuurfilm gemaakt door het team van De Nieuwe Wildernis en Holland–Natuur in de Delta onder regie van Mark Verkerk. Het unieke aan Abatutu is dat hij perfect luistert naar de opdrachten van zijn baas ook zonder een snoepje als beloning. We zien de kat op avontuur gaan door de binnenstad van Amsterdam. Hij ontmoet andere wilde stadbewoners zoals reigers en rivierkreeftjes. De regisseur heeft getracht het verborgen leven van onze huiskat te documenteren. Overdag ligt hij bij je thuis op de vensterbank of te zonnen in je tuin, maar ‘s nacht gaat hij op jacht.
De kat bedreigt honderden diersoorten wereldwijd, waaronder beschermde vogels en zoogdieren. Dat zeggen onderzoekers. Daarom werd onze lieve huiskat bijna in de ban gedaan. Maar als we onze huiskat ’s nachts binnenhouden lossen we het probleem deels op.
KEDI de katten van Instanbul
Een misschien iets minder bekende kattenfilm is Kedi (2017) van de Turkse regisseur Ceyda Torun. Zij volgt in haar documentaire zeven zwerfkatten in Istanbul. Ceyda groeide namelijk op in deze stad, tussen honderdduizenden zwerfkatten. De zeven hoofdrolspelers laten zeer duidelijk hun grote verschillen in karakter zien. Ceyda Torun gaf ze toepasselijke namen: de ‘The Hunter’, die ’s nachts graag op ratten jaagt. Maar ook ‘The Player’ een naam die spreekt voor zich. En een kat genaamd ‘The Psycho’, die niet bang is voor confrontaties. Instanbul is dé kattenstad bij uitstek. De inwoners zijn enorm aardig voor deze zwerfdieren. De stad is ook echt ingericht om het leven voor katten comfortabel te maken.
Al eerder op deze website heb ik aandacht besteed aan Boris de “ziekenhuis kat” Over hem werd in 2018 een prijswinnende documantaire gemaakt: “Wat de kat ziet”
Over katten in films en commercials valt een hele website te maken maar dat is niet mijn bedoeling. Op kattenverhalen.nl tracht ik een verscheidenheid aan artikelen te publiceren met katten als onderwerp. De filmindustrie hoort er bij.