Alvorens het wonderbaarlijke verhaal van Thula en Iris Grace te vertellen eerst iets over autisme. Die term wordt in mijn beleving te pas en vooral te onpas gebruikt voor mensen die even anders reageren dan de massa.
In de vele prijzen winnende film Rainman (1988) speelt acteur Dustin Hofmann een uitzonderlijk begaafd persoon (Sarvant) die autist is. Het karakter is gebaseerd op een boek over Kim Peek die in 2009 overleed. Peek heeft op de achtergrond aan de beroemde film Rainman meegewerkt. Hij was echter geen autist zoals Raymond Babbit was, uitgebeeld door Dustin Hofmann. Kim Peek vond al die aandacht juist prima en profiteerde ervan. Het bracht hem roem en volop werk in de media.
Autisme komt in vele vormen en gradaties voor. Van iemand die zich niet sociaal gedraagt en de eenzaamheid opzoekt wordt al snel gezegd dat hij of zij een autist is. Maar dat is zelden terecht. Het label wordt vooral op kinderen geplakt die zich afsluiten voor prikkels van buitenaf. Ze leven in een eigen wereld waartoe hun ouders/opvoeders maar moeizaam kunnen doordringen. Vaak hebben ze een leerachterstand omdat ze niet goed kunnen communiceren. Vriendschappen sluiten doen of kunnen ze niet. Hier hebben we te maken met een handicap die wel de term autisme rechtvaardigt.
Met de diagnose autist worden dit soort kinderen afschreven voor een normaal leven in onze maatschappij. Geef echter nooit de moed op want er kunnen wonderen gebeuren als we maar een beetje geduld kunnen opbrengen. Fotografe Arabella Carter-Johnson, de moeder van Iris Grace, was vast besloten haar vierjarige dochter van haar autisme af te helpen. Uiteraard ging dat moeizaam. Maar moeder kreeg onverwacht hulp van Thula, een Main Coon die ze als kitten kocht voor Iris.
Moeder Arabella vertelt:
Vroeger leek het leven voor Iris verontrustend. Ze was teruggetrokken, sprak niet en leek opgesloten achter haar boeken, vermeed alle sociale contacten en oogcontact, en ontwikkelde geen taal. Ze was zeer gevoelig voor geluid en andere prikkels. Pas als ze in de natuur was of alleen gelaten werd met de kleurrijke pagina’s en verhalen van haar boeken, kon ze kalm zijn, maar door haar gebrek aan spraak leek ze opgesloten in haar eigen wereld.
Langzaam leerde ik hoe ik contact met haar kon maken door haar interesses te volgen, de wereld van de natuur door haar ogen te zien en haar het tempo te laten bepalen. Het was niet altijd een gemakkelijke weg, maar het leidde ertoe dat Iris haar talenten als schilder ontdekte. Toen ze voor haar schilderstafel stond, schitterde haar ongelooflijke vermogen om zich te concentreren.
Geleidelijk aan vond ik een weg naar echte communicatie met Iris. En dit pad werd steeds breder nadat Iris een sterke relatie aanging met haar Maine Coon-kat Thula. Het was Thula die Iris hielp haar angst voor water te overwinnen. Eerst in bad en later in het zwembad. Het was Thula die altijd bij Iris sliep en zo haar slaapproblemen oploste en die haar ertoe bracht om met andere katten en kinderen te spelen.
Thula veranderende het leven voor Iris compleet en voor ons allemaal. Ze werd een inspiratiebron voor andere gezinnen in een vergelijkbare situatie. We delen onze ervaringen om te laten zien dat er een mooie toekomst kan zijn, zelfs met een ernstige diagnose.
Arabella Carter-Johnson hield een dagboek bij van de positieve ontwikkelingen. Ze besloot daarvan een boek te maken met 60 foto’s. Haar boodschap: “als we onze kinderen in hun wereld volgen, kunnen we leren, begrijpen en ontdekken dat anders ook briljant kan zijn.” Het boek werd een bestseller en zette gelijk de schilderijen van Iris in de spotlights.
Iris, toen 6 jaar oud, produceerde kunst die een breed publiek heeft ontroerd. Nieuws over haar schilderijen verspreidde zich over de hele wereld. Haar kunstwerken hingen in de gangen van ziekenhuizen, kalmeerden de patiënten en vrolijkten hen op. Kinderen op scholen hoorden over haar verhaal. Beroemdheden, waaronder Angelina Jolie kochten haar werk. Door al die publiciteit is de aandacht voor autisme wereldwijd versterkt.
Het kleine meisje dat moeite had om te communiceren, bereikte en inspireerde velen. Haar verhaal en haar werk is gepubliceerd in 4 nationale kranten in de UK. In de China Times, de Italiaanse krant La Repubblica, Huffington Post, de Duitse tabloid Bild en nog veel meer. Ze was te zien op BBC, CNN, ABC, ITV en talloze online nieuwskanalen. Ze trad op in de UK tv-programma’s ‘The One Show’ en ‘This Morning’.
Het verhaal van Thula en Iris heeft navolging bij de professionele behandeling van autisme gekregen. Onderzoek wijst uit dat katten kinderen socialer maakt. Met honden als gezelschapsdier werkt dit niet. Dat komt waarschijnlijk omdat katten rustiger zijn dan honden. Maar misschien ook omdat katten over de bijzondere eigenschap bezitten precies te weten wat er in hun baasje omgaat….
Inmiddels is Iris 11 jaar oud en waakt Thula (8 jaar) nog steeds over haar. Daarnaast heeft Iris een eigen paard en een hond die ook veel voor haar betekenen. Met schilderen is ze gestopt. Ze heeft nu andere interesses vertelt haar moeder op Instagram waar de foto’s bij dit verhaal vandaan komen.
Website van Iris haar schilderijen.
